پسته برای سلامتی

ما در مورد این آجیل چه می دانیم؟

بشر از 6000 سال قبل از میلاد در مورد آجیل پسته آگاه بوده است. از آن زمان ، پسته به طور سیستماتیک در رژیم غذایی فرهنگ های مختلف گنجانیده شده است. آنها آجیل های پر از مواد مغذی با مشخصات غذایی سالم هستند که حاوی فیبر ، اسیدهای چرب اشباع نشده و ترکیبات آنتی اکسیدانی هستند.

 

تاریخچه پسته
پسته (از کلمه یونانی pistákion [اعتبارτáκιoν]) ، "مهره سبز" ، به طور گسترده در منطقه مدیترانه کشت می شود ، حتی اگر احتمالاً در آسیای مرکزی و جنوب غربی بوده است. شواهد مربوط به مصرف آن در کاوش های باستان شناسی یافت شده است ، که ثابت می کند مدت هاست که با فعالیت های انسانی در ارتباط بوده است.

احتمالاً برای اولین بار در مناطقی نزدیک به جاهایی که وحشی رشد کرده بود کشت شد. این گیاه در امپراتوری باستان فارسی بسیار گسترده بود ، از جایی که به تدریج به سمت غرب گسترش یافت. به عنوان مثال ، افسانه این را نشان می دهد که ملکه شبا (آشور ، حدود قرن 10 قبل از میلاد) محصول محدودی از آجیل را برای استفاده انحصاری خود انحصار داده است. 2 با این حال ، آشوریان و یونانیان می دانستند که از پسته می توان به عنوان دارو ، آفریزیس و ... استفاده کرد. پادزهرها امپراتور تیبریوس ، کنسول رومی این استان با پایان سلطنت خود ، پسته را به ایتالیا معرفی کرد. از ایتالیا ، آنها به مناطق مدیترانه ای در جنوب اروپا و شمال آفریقا گسترش یافته بودند. در حدود قرن دهم ، پسته نیز در چین و اخیراً در استرالیا ، نیومکزیکو و کالیفرنیا نیز کشت می شد.

 

ارزش غذایی پسته
در مقایسه با سایر آجیل ها، پسته های بو داده خشک چربی کمتری دارند (43.4 گرم در 100 گرم) که عمدتاً از اسید چرب اشباع (5.6 گرم) ، اسید چرب اشباع نشده (13.3 گرم) تشکیل شده است. ، و اسید چرب اشباع نشده (5/24 گرم) .

از بین اسیدهای چرب ، اسیدهای اولئیک و لینولئیک بیش از نیمی از کل چربی موجود در پسته را تشکیل می دهند. پسته همچنین منبع خوبی برای پروتئین گیاهی (حدود 21٪ از وزن کل) است و نسبت اسیدهای آمینه ضروری بالاتر از سایر آجیل های معمولی (یعنی بادام ، گردو ، پکن و فندق) است و درصد بالایی دارند. از آمینو اسیدهای زنجیره ای شاخه ای.

مقدار کل کربوهیدرات ها کم تا متوسط ​​(حدود 29٪ از وزن) هستند ، اما از نظر فیبر از سایر آجیل ها با وزن 10٪ وزن فرم های نامحلول و 0.3٪ از فرم های محلول ، غنی تر هستند. پسته همچنین حاوی مقادیر قابل توجهی مواد معدنی (یعنی پتاسیم ، فسفر ، منیزیم ، کلسیم ؛ شکل 1 B) 1B) و ویتامین هایی مانند ویتامین A ، ویتامین E (بخصوص γ توکوفرول) ، ویتامین C ، ویتامین B (به جز B12) ، ویتامین K و فولات که مقادیر نسبتاً بالایی از این ترکیبات را در مقایسه با سایر آجیلها دارند. 

علاوه بر این ، پسته همچنین منبع غنی لوتئین و زاکزانتین (کاروتنوئیدهای گزانتوفیل) و ترکیبات فنلی از جمله آنتوسیانین ها است ، فلاونوئیدها ، و پروانتوسیانیدین ها ، و ظرفیت آنتی اکسیدانی آنها قابل توجه است. پسته آجیل هایی است که بیشترین محتوای فیتواسترول ها از جمله استیگماسترول ، کامپسترول و β-sitosterol.6 را دارند. این مجموعه کامل و متنوع از ریز مغذی ها و ریز مغذی ها به این معنی است که آجیل پسته به طور بالقوه یکی از غذاهای با سلامتی بیشتر است.